Nu de Paralympische Spelen gestart zijn, brengen we graag het verhaal van Elien Allaert opnieuw onder de aandacht. Ooit stond ze op het punt om door te breken in het paralympisch skiën, maar het noodlot sloeg toe. Toch stopte Eliens verhaal daar niet. Ze werd mama en opende daarna een nieuw sportief hoofdstuk: wakeboarden op wereldniveau.
Eliens passie voor skiën begon toen ze 10 jaar oud was. Ze ging voor het eerst mee op skivakantie. Haar ouders hadden niet verwacht dat ze met haar spieraandoening zou kunnen skiën, maar Elien is een doorzetter.
Het duurde vijf jaar, maar dankzij haar wilskracht en enkele aanpassingen aan haar ski’s was ze vertrokken: Elien kon vlot staand skiën. En hoe! Haar talent bleef niet onopgemerkt. Terwijl ze trainde op een indoorpiste sprak een paralympisch voorskiër haar aan: “Seg Elien, wil je niet bij ons komen trainen?”
En zo begon Elien op haar 16de aan een sportieve reis door Europa als lid van het Belgian Paralympic Skiteam.
Elien had de tijd van haar leven, maar op 18-jarige leeftijd ging het voor de eerste keer mis. Elien kreeg een ongeval. Staand skiën zat er niet meer in. Een klap, maar bij de pakken blijven zitten is niets voor Elien.
Elien schakelde over naar zitskiën. Dat was even wennen, maar ook hier deed ze het fantastisch. Helaas loerde het noodlot weer om de hoek.
“Ik plaatste me als zitskiër voor de Paralympische Spelen van 2014," vertelt Elien. "Maar een stomme val enkele maanden voor de Spelen maakte een einde aan mijn droom. Ik moest een schouderoperatie ondergaan en mijn schouder zou nooit meer hetzelfde zijn. Op topniveau skiën zat er niet in.”
Elien moest haar topsportcarrière opgeven, wat natuurlijk veel pijn deed. Maar... het bood ook nieuwe kansen! Naast haar paralympische droom koesterde Elien namelijk nog een andere wens: mama worden.
“Een kindje verwekken was voor mij alleen mogelijk via IVF. Maar de stimulerende hormonen voor IVF staan op de dopinglijst. Dus zolang ik aan topsport deed, moest ik mijn kinderwens uitstellen. Nu mijn paralympische droom was gestopt, kon ik eindelijk aan die andere droom, het moederschap, beginnen,” legt Elien uit.
Vandaag is Elien moeder van twee kinderen en heeft ze een succesvolle carrière. Maar het begon toch weer te kriebelen om te sporten. "Ik ben altijd op zoek naar adrenaline," vertelt ze. "Het sportbeestje in mij kan ik niet onderdrukken."
In 2021 vond Elien een nieuwe uitdaging: wakeboarden. Ze dook meteen weer in het competitieve circuit en behaalde vorig jaar tijdens het Europees Kampioenschap in Parijs verrassend een derde plaats in de zittende categorie. Dit leverde haar een ticket op voor het Wereldkampioenschap, dat dit jaar in Parijs plaatsvindt, vlak na de Paralympische Spelen.
Opmerkelijk is dat het WK Wakeboarden niet specifiek gericht is op mensen met of zonder handicap; er zijn zowel zittende als staande categorieën.
Elien ziet wakeboarden niet alleen als een manier om haar eigen grenzen te verleggen, maar ook als een middel om de samenleving inclusiever te maken.
"Met en zonder handicap kan je samen het water op en plezier maken. De enige aanpassing die ik nodig heb, is een speciaal zitje," legt ze uit. "Mijn deelname aan het wereldkampioenschap is niet alleen voor mezelf, maar ook om de sport bekender te maken. Het is een toffe en inclusieve sport en ik wil dat iedereen dat weet."
Tijdens het WK zal Elien te maken krijgen met stevige concurrentie, vooral van Inge Nys. De Belgische Nys is huidig Europees kampioene in de zittende categorie.
"We houden elkaar scherp in de gaten," zegt Elien. "Maar hou haar maar vooral goed in de gaten," voegt ze lachend toe. "Nys doet het fantastisch en maakt een grote kans op goud. En ik gun het haar van harte."
Vond je de getuigenis van Elien ook zo boeiend? Wil je geen enkel straf verhaal missen? Abonneer je dan snel op onze nieuwsbrief.
